Het Nederlandse Supplement van
maart/april 2006
Waarom Moest Christus Sterven?
De meeste mensen hebben geleerd dat Jezus Christus voor
onze zonden stierf. Wat betekent dat nu precies? Was Zijn dood werkelijk nodig
om vergeving van zonden mogelijk te maken? Kon God onze zonden niet simpelweg
vergeven zonder dat iemand anders ervoor te laten betalen? Waarom is alleen het
bloed van Christus in Gods ogen acceptabel als verzoening van zonden? In dit
artikel willen we dit uiterst belangrijke offer en stap in Gods plan van verlossing onderzoeken.
Was de kruisdood van Jezus Christus werkelijk nodig? Jezus zelf vertelde het verhaal van de schuldeiser die twee
schuldenaars had. Dezen waren hem een grote som geld schuldig, maar geen van
beiden beschikte over enige middelen om zijn schuld af te lossen. Maar de
schuldeiser schonk het hun beiden en schold hun de schuld kwijt (lukas 7: 41-42).
Waarom
zou God niet op deze manier zonde kunnen vergeven? Als God werkelijk almachtig
is, zou Hij dan niet gewoon kunnen zeggen: “Ik vergeef je”?
Was het
werkelijk nodig dat Jezus Christus, Degene die het ganse onmetelijke heelal
schiep (Kolossenzen 1:12-18), in feite stierf?
Een
liefhebbende en genadevolle God zou toch wel zonde kunnen vergeven zonder dat
er eerst zo’n tragische marteldood moest plaatsvinden.
Waarom moest God zo veeleisend, zo bestraffnd, zelfs
wettisch zijn, zouden sommige mensen misschien kunnen denken. Is Hij niet
groothartig genoeg om door de vingers te zien wat we gedaan hebben?
In de
gelijkenis van de verloren zoon die in Lukas 15
beschreven staat maakte deze zoon z’n hele erfenis op
aan een bandeloos leven. Toen hij in de
diepste armoede tot zichzelf kwam, ging hij naar het huis van zijn vader terug
om hulp te zoeken.
En zijn
vader “werd met innerlijke ontferming bewogen; en toe lopende, viel hem om zijn
hals, en kuste hem.
En de
zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den
Hemel, en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.
Maar de
vader zeide tot zijn dienstknechten:
Brengt hier voor het beste kleed, en doet het hem aan, en geeft hem een ring
aan zijn hand, en schoenen aan de voeten; En brengt het gemeste kalf, en slacht
het; en laat ons eten en vrolijk zijn. Want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden!
En zij begonnen vrolijk te zijn” (Lukas 15: 20-24).
Alles was onmiddellijk vergeven! Waarom kan God onze zonden niet precies eender
afschrijven als deze vader van de verloren zoon deed?
Niets is Gratis
Men zegt
voor niets gaat de zon op en vergeving kun je niet verdienen, maar voor niets
is het evenmin.
In de
striktste zin van het woord is niets gratis. We kunnen eenvoudig niet iets voor
niets krijgen.
Er moet
op de een of andere manier betaald worden voor alles.
Het kan
tot ons als een gift komen, maar gratis is het niet.
Het
heeft een enorme prijs gekost. Vergeving is daarop geen uitzondering.
Doordat
miljoenen mensen geloven dat vergeving voor niets is, zien ze de werkelijke
reden voor Christus dood over het hoofd.
Zonde is
het doel missen, te kort schieten aan de door God gestelde maatstaven .
Wij
allen hebben gefaald in dit kader, zoals apostel Paulus
het zegt: “Want allen hebben gezondigd en derven de
heerlijkheid Gods” (Romeinen 3:23).
Als
gevolg daarvan zijn wij God iets schuldig en de schuld die ontstaan is, zal ons het leven kosten, want de straf of het loon, dat de
zonde geeft, is de dood (Romeinen 6:23). Indien wij die schuld zelf betalen,
zullen we voor altijd en eeuwig dood blijven.
Gelukkig
hoeven we niet de eeuwige dood niet in.
Aangezien
Jezus Christus verantwoordelijk is voor het bestaan van ieder menselijk wezen
dat ooit op aarde heeft rondgelopen, is zijn leven veel meer waard dan al onze
levens samen
Hij is
degene die Adam creëerde uit stof der aarde. Hij kon de schuld in onze plaats
voldoen en weer tot leven worden opgewekt, omdat Hij een leven zonder zonde leidde.
Hij gaf
daarom de losprijs zijn eigen leven, voor ons.
“Want
allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods,
en worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in
Christus Jezus “ (Romeinen 3:23-24).
Vergeving ontvangen wij om niet omdat er niets is wat wij kunnen doen om
het te verdienen, maar echt gratis is het niet, omdat Christus de schuld van de
zonden in onze plaats heeft betaald met Zijn leven. Maar waarom was het nodig dát
iemand ervoor betaalde? Had God de schuld niet kunnen afschrijven zonder dat
iemand voor ons stierf?
Een aan wetten gebonden Heelal.
De film
“De Kronieken van Narnia” beschrijft het verhaal van
een magische wereld Narnia die gebonden is aan
wetten. Wie zich schuldig maakt aan die wetten moest doodgaan. In die film zou volgens de profetie
bij de komst van vier mensenkinderen, Narnia voor
altijd verlost worden uit de grip van een Tovenares die zich de koningin noemt
van Narnia. Edmund één van
de vier mensenkinderen wordt door verraad die hij pleegde, ter dood
veroordeeld doordat de tovenares zijn bloed eiste, conform de wetten van Narnia. Deze claim liet de tovenares varen nadat Aslan, de leeuwenkoning als losprijs zijn leven in
de plaats van dat van Edmund aanbood.
Ook God
heeft allerlei wetten ingesteld die alles reguleren. Deze wetten zijn
onverbiddelijk. De straf of boete volgt automatisch. Zo zijn er fysieke wetten
ingesteld die orde garanderen in het Universum. Deze wetten functioneren steeds
op dezelfde wijze, zonder onderbreking. Als God niet op die manier werkte: als
Zijn wetten die bewegingen en materie in het helaal
regelen, ondeugdelijk, onzeker of onbepaald waren, dan zou het hele universum
uiteenvallen. Er zou geen geordende Kosmos, geen zonnestelsel en geen menselijk
leven bestaan als Gods wetten niet onverbiddelijk waren.
Dan
zouden we chaos hebben en God is volgens 1 Corinthiers
14:33 geen God van wanorde.
Gods geestelijke wetten die de relatie tussen
mensen reguleren, zijn niet anders,
Er is
slechts één weg die orde, vrede en geluk voortbrengt en die weg wordt door Gods
wetten aangegeven.
Wij
kunnen op geen enkele andere wijze geheel en voortdurend gelukkig zijn.
Gods
levenswijze, de weg die uitloopt op al het goede, is de weg van liefde, de
leefwijze van geven, dienen, delen en helpen. Liefde is op de
ander gericht: doen voor anderen wat je zelf graag wil dat zij voor jou doen.
Deze levenfilosofie komt tot uiting in Gods wetten. Dit is in feite het hele
oogmerk
van de
Gods wet.(Mattheüs 7:12; 22: 37-40).
Wanneer
we Gods wetten breken halen we de doodstraf over onszelf. God komt niet op de
een of andere mysterieuze wijze tussenbeide om de straf op wetsovertreding over ons te brengen iedere keer dat we
zondigen. De straf of het loon voor de zonde is automatisch. Als we tegen Gods
wil in, de weg opgaan die leidt tot iedere vorm van ellende en misère, dan is
dat onze keuze dan zal God ons terwille zijn en ons uiteindelijk ter dood
brengen. De duivel zal zeker conform Gods wetten ons leven opeisen.
Want het
loon dat de zonde geeft is de dood (Romeinen 3:23).
Sluitende Boekhouding
God
heeft besloten in Zijn suprème wijsheid en door Zijn eigen aard dat de
boekhouding rond moet zijn: iedere schuld moet voldaan worden.
Om
vergeving en ons eeuwig leven voor ons mogelijk te maken, moest iemand de
schuld betalen, die we op onszelf geladen hadden. Iemand moest de doodstraf in
onze plaats ondergaan.
Hetzelfde
geldt bij de gelijkenis van de schuldeiser die de twee schuldenaren alles
kwijtschold. Ze gingen vrijuit maar iemand moest betalen! De schuldeiser zelf
legde de som van hun schuld bij en dat was een behoorlijk bedrag.
De vader
van de verloren zoon vergaf de onverstandigheid van zijn zoon, maar er was geen
erfenis meeren de vader moest in diens onderhoud
voorzien. Zo eist zonde altijd een prijs. De persoon die vergeeft moet de
boekhouding kloppend en sluitend maken.
Zonde is
te ernstig om er de schouders over op te halen. De schuld moet afgedaan worden
en de boeken moet rond zijn. De vijanden van God letten met argus ogen hoe God hiermee
omgaat. God kan en zal niet sjoemelen met Zijn wetten.
Om deze schuld te betalen was God bereid toe
te staan dat het leven van zijn Zoon werd opgeofferd.
Dat was
de enige acceptabele losprijs om onze zonden te verzoenen. Immers bloed van een mens moest
vloeien die kostbaarder moest zijn dan het bloed van alle mensen tezamen. Derhalve is het Woord die alles
gemaakt heeft ( Johannes 1:3, 14) mens geworden en onder ons gewoond en heeft
zich vrijwillig geofferd, omdat Gods aard en karakter zo consequent is dat er
voor Hem geen andere weg zou kunnen zijn om ons genade te schenken.
God had
een methode gevonden waarop Hij genade kon schenken aan ieder mens die ooit zou
zondigen, zonder zijn heilig, rechtvaardig en volmaakt
karakter te compromitteren.
Gods
eigen Zoon werd als een Lam geslacht om vergeving van zonden mogelijk te maken.
God
heeft dit voornemen om Zijn Zoon te sturen
om voor ons te sterven eeuwen geleden al in Zijn feestdagen ingebouwd. De dag waarop Christus werd gekruisigd
viel precies op de dag die God instelde namelijk de 14de van eerste maand van
Gods Kalender, waarop de Pascha lammeren werden
geslacht ( Levitucus 23:5):In de eerste maand, op de
veertiende der maand, in de avondschemering, is het pascha voor de HERE. En op de vijftiende dag van deze maand is het feest
der ongezuurde broden voor de HERE, zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten.
7 Op de eerste dag zult gij
een heilige samenkomst hebben; dan zult gij generlei slaafse arbeid verrichten.
Eerst komt het Pascha op de 14de en daarna de volgende dag is een heilige hoogtij dag een hoge Sabbatdag: de 1ste dag van
ongezuurde broden.
Het
lammetje moest een één jaar mannelijk zijn uit de schapen of uit de geiten en
moest de 10de van de maand al worden geselecteerd.
“Spreekt
tot de gehele vergadering van Israel als volgt: op de tiende van deze maand zal ieder voor zich een stuk
kleinvee nemen, familiesgewijs, een stuk kleinvee per
gezin. Een gaaf, mannelijk, eenjarig stuk kleinvee moet gij
nemen; gij kunt dit nemen van de schapen of van de geiten” (Exodus 12:3-5).
Dit
lammetje diende op de 14de van de eerste maand Nisan te worden geslacht:
“En gij zult het bewaren tot de veertiende dag van deze maand;
dan zal de gehele vergadering der gemeente van Israel
het slachten in de avondschemering. Vervolgens zal men van het bloed nemen en
dit strijken aan de beide deurposten en de bovendorpel, aan die huizen, waarin
men het eet. Het
vlees zullen zij dezelfde nacht eten; zij zullen het eten op het vuur gebraden,
met ongezuurde broden, benevens bittere kruiden” (
Exodus 12: 6-8).
Die
nacht van de 14de Nisan ging de verderver de huizen
met bloed aan de deurposten voorbij en doodde de eerstelingen van de
Egyptenaren. Pascha of Pesach betekent voorbij passeren.
Dat gaaf
mannelijk lammetje stelt Jezus Christus voor als het perfecte zondeloze offer
voor onze zonden. Waarom Christus voor ons moest sterven is omdat dat de enige
manier was voor God om onze zonden te vergeven. Het Jaarlijkse Pascha in het
Oude Testament wijst naar de kruisiging van Christus op 14de, dezelfde
kalenderdag .
Vergeving is de eerste stap
God weet
dat we menselijk zijn, onderhevig aan allerlei trekken en zwakheden van de
menselijke natuur. Hij weet dat we niet een-twee-drie
volmaakt kunnen worden. Het ontwikkelen van een rechtschapen, goddelijk
karakter iseen levenslang project. Hij begrijpt dat
we op weg zullen struikelen. Als dat gebeurt, stelt het offer van Christus God
de Vader in staat ons Zijn genade te schenken,zodat we
weer kunnen opstaan en het opnieuw proberen. Gods genade ofwel Zijn vergeving is een
investering in de toekomstige groei en vooruitgang.
Het is
door de opstanding van Christus, niet alleen zijn dood, dat we kunnen hopen op
eeuwig leven: “Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn
door de dood zijns Zoons, zullen wij VEEL meer, nu wij verzoend zijn, BEHOUDEN
worden, doordat Hij leeft ( Romeinen 5:10), De levende Christus is het die ons
kracht geeft om
naar volmaaktheid te streven en op die manier Zijn vergeving vrucht laat
dragen. Het vergoten bloed van Christus verexcuseert de zonde niet,
het geeft ons geen vrijbrief door te gaan in hetzelfde spoor van
ongehoorzaamheid aan Gods wetten. God verwacht van ons dat we menselijke
zwakheden verwinnen en naar volmaaktheid toe groeien. ( openbaring 2:26; 2
Petrus 3:18).
Christus
is niet alleen voor onze vroegere onvolmaaktheden gestorven. Ook stief Hij niet
zodat wij in de zonde kunnen voortleven. Hij is gestorven om ons tijd en hulp
te geven om te veranderen om te groeien in kennis en genade en Gods heilige
karakter aan te leren.
Hij wist
dat Hij voor dit doel naar de Aarde kwam, want God de Vader heeft de wereld zo
liefgehad dat Hij Hem gezonden heeft: “En niemand is opgevaren naar de
hemel, dan die uit de hemel nedergedaald is, de Zoon des mensen.
En
gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet ook de Zoon des
mensen verhoogd worden, opdat een ieder, die gelooft,
in Hem eeuwig leven hebbe. Want alzo
lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,
opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe“ (Johannes 3: 13-16).
De dag en het jaar dat Christus
stierf
De dag
dat Christus stierf was op een 14e van de eerste maand, de
Pascha dag waarop de lammeren werden geslacht.
Wat de meeste mensen niet weten is dat de 14e Nisan op verschillende
dagen van de week kunnen vallen: Maandag, woensdag,
vrijdag en zaterdag. In het jaar dat Christus stierf (31 na Chr.) viel de 14e Nisan op een
woensdag en niet op een vrijdag zoals de traditie ons wil doen geloven.
Één dag
na de dood van Christus was de 15e een heilige feestdag, de eerste dag van
Ongezuurde brodenfeest. Deze dag wordt een Jaarlijkse Sabbatdag of een grote sabbat
genoemd ( Johannes 19:31).
Het feit
dat Christus als teken van zijn Messiasschap gaf dat Hij net als Jona drie dagen en drie nachten in het graf zou liggen
voordat Hij zou opstaan. (Mattheüs 12: 40), geeft aan dat Hij niet op eeb vrijdag gestorven is maar op een woensdag en verrees
uit de doden laat op zaterdag bij zonsondergang. Toen de vrouwen vroeg op de
eerste dag van de week kwamen met specerijen was al opgestaan. ( Johannes
20:1).
