Het Nederlandse Supplement van
juli/augustus 2012
In dit supplement wordt het onderwerp sabbat behandeld. Door wie is de sabbat gemaakt en voor wie? Is de sabbat afgeschaft? Zo ja door wie, wanneer en waarom? Heeft Christus de zondag gevierd?
Dat Gods mensen de zevende dag als een
rustdag in acht dienen te houden vloeit
voort uit het vierde gebod. Het vierde
gebod zegt: “Gedenk de sabbatdag dat gij
die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden en
al uw werk doen; maar de zevende dag is
de sabbat van de Here, uw God; en dan
zult gij geen werk doen …” (Ex. 20:8-10).
Waarom heeft God eigenlijk de zevende
dag als rustdag geboden? Had Hij daarmee
een special doel voor ogen, en zo ja,
wat is dat doel?
Waarom is er zo’n controverse en verdeeldheid
over dit ene gebod, terwijl
de meeste mensen, inclusief religieuze
leiders en hun kerken, nauwelijks van
mening verschillen over de andere negen
geboden?
Volgens Jezus Christus is de
sabbatdag gemaakt voor de mens: “En Hij
(Jezus Christus) zeide tot hen: de sabbat
is gemaakt voor de mens en niet de mens
voor de sabbat. Alzo is de Zoon des mensen
Heer ook over de sabbat” (Markus
2:27-28).
Indien de sabbatdag gemaakt is voor
de mens, wie was het dan die de sabbat
maakte?
Het evangelie van Johannes openbaart
Wie alles gemaakt heeft: “In den beginne
was het Woord en het Woord was bij God
en het Woord was God….Alle dingen zijn
door HET WOORD geworden en zonder
dit is geen ding geworden dat geworden
is. In het Woord was leven, en het leven
was het licht der mensen …Het Woord
is vlees geworden en heeft onder ons
gewoond en wij hebben Zijn heerlijkheid
aanschouwd, een heerlijkheid als van de
eniggeborene des Vaders, vol van genade
en waarheid” (Johannes 1:1,3-4,14-15).
Dit “Woord” was Christus en Christus
was met God sinds alle eeuwigheid.
Christus was God! Volgens de apostel
Johannes werden alle dingen (inclusief
de sabbatdag) gemaakt door HEM- Jezus
Christus. Met andere woorden: God
schiep alles door Jezus Christus. De
apostel Paulus bevestigt dat: “…Alle
dingen zijn door Hem (Christus) en tot
Hem geschapen, en Hij is vóór alles en
alle dingen hebben hun bestaan in Hem;
en Hij is het hoofd van het lichaam, de
gemeente” (Kolossenzen 1:17,18).
Geen wonder dat Jezus Christus zei dat
Hij als maker van de sabbat “heer over de
sabbat” is. Daarmee heeft Jezus de sabbat
die in Zijn tijd onderhouden werd als de
zevende dag erkend! De sabbat werd
gemaakt door Jezus Christus en werd
gemaakt voor de mens. Niet slechts voor
een uitverkoren groep mensen, zoals de
Joden of Christenen, neen, de sabbat werd
gemaakt voor alle mensen. Als de sabbat
gemaakt is voor de mensheid, dan moet
dit gebeurd zijn ten tijde van de schepping
van de mens: “En God zeide: Laat
Ons (meervoud de Vader en het Woord)
mensen maken naar ons beeld en gelijkenis…
En God schiep de mens naar Zijn
beeld, naar Gods beeld schiep Hij hem;
man en vrouw schiep Hij hen” (Genesis
1:26-27).
Vers 13 vertelt ons dat dit op de zesde dag
van de scheppingsweek gebeurde. Verder
was de mens het laatste wezen dat God
schiep op die dag. Hoe schiep God de
Sabbat? Genesis 2:2-3: “Toen God op de
zevende dag het werk voltooid had, dat
Hij gemaakt had, RUSTTE HIJ OP DE
ZEVENDE DAG EN HEILIGDE DIE,
omdat Hij daarop gerust heeft van al het
werk, dat God scheppende tot stand had
gebracht”.
Op de zevende dag rustte God en schiep
aldus de sabbat door te RUSTEN.
Toekomstige tijd heiligen?
God heiligde de zevende dag. Wat betekent
deze heiliging? Heiligen betekent
volgens het woordenboek: “Iets bestemmen
voor God, voor heilig erkennen,
wijden aan”. Deze dag is anders dan de
overige dagen, afgezonderd en voor een
heilig doel bestemd.
Het is een dag c.q. tijdsruimte voor lichamelijke
rust en heilige samenkomst om
God te vereren (Leviticus 23:3).
Wat God eigenlijk deed was de TOEKOMSTIGE
TIJD HEILIG MAKEN!
God heeft, voor zolang er mensen zijn,
deze steeds terugkerende tijdsruimte van
de zevende dag van elke week geheiligd.
Alleen God heeft de macht of gezag om
de toekomstige tijd te heiligen. Dat heeft
Hij met de zondag NIET gedaan!
Geen mens of menselijke organisatie is op
zichzelf heilig en is derhalve in staat noch
bevoegd om tijd te HEILIGEN. In de tien
geboden heeft God ons opdracht gegeven
om DIEZELFDE tijdsspanne heilig te
houden.
Telkens als deze tijdsruimte aanbreekt bevinden
we ons in een door God geheiligde
tijd. Het maakt dus wel degelijk uit welke
dag men in acht neemt!
Begin en einde van een bijbelse dag
Wanneer begint de zevende dag voor
God? Onze algemene regel om een
nieuwe dag bij middernacht te beginnen
is een willekeurig menselijk gebruik. God
echter, die de hemellichamen schiep en in
beweging zette om het verloop van de tijd
aan te geven (Genesis 1: 14), telt de dagen
anders – van avond tot avond.
Bij God
beginnen en eindigen dagen bij zonsondergang.
Dit wordt duidelijk gemaakt in
het scheppingsverslag van Genesis 1, nadat
God de dag van de nacht gescheiden
heeft: “Toen was het avond geweest en
het was morgen geweest: de eerste dag”
(vers 5). “Avond” wordt eerst genoemd,
gevolgd door “morgen”. God beschrijft
de schepping van iedere dag met dezelfde
woorden (vers 8, 13, 19, 23, 31). In de
Bijbel begon de avond als de zon onderging
(Jozua 8:29) en op dat tijdstip begon
een nieuwe dag.
God gebood ook zijn sabbatten te houden
“van avond tot avond”. Dit kunnen we
aantonen aan de hand van de Verzoendag
die ook als een sabbatdag wordt beschouwd:
“Het zal u een volkomen sabbat
zijn en gij zult u verootmoedigen. Op
de negende van de maand, des avonds,
van avond tot avond, zult gij uw sabbat
vieren” (Leviticus 23: 32).
Dit is het bijbelse principe voor het begin
en het einde van de dagen (Ex. 12:18).
Ook in het Nieuwe Testament werden de
dagen op dezelfde wijze bepaald. Markus
1:32 vermeldt dat men na het ondergaan
van de zon, wat het einde betekende van
een sabbatdag, vele ernstig zieken naar
Jezus bracht om genezen te worden. Men
had tot na de sabbat gewacht om Hem te
benaderen. De Joodse leiders wilden niet
dat deze zieken op de sabbat voor genezing
naar Jezus kwamen. De evangeliën
vermelden ook dat Jozef van Arimathea
het lichaam van Jezus vóór de avond in
de graftombe legde, omdat de lichamen
niet op de sabbat aan het kruis mochten
blijven hangen (Mattheüs 27:57-60; Markus
15:42-46, Lukas 23:50-54, Johannes
19:31).
God bepaalt het begin en het einde van
dagen en door de gehele Bijbel wordt
deze dag gehouden van avond tot avond,
van zonsondergang tot zonsondergang.
Welke dag is nu de zevende dag: zaterdag
of zondag? Indien we de correcte
aanduiding van avond tot avond hanteren,
hebben we de keuze tussen twee mogelijkheden:
vrijdag van avond tot avond en
zaterdag van avond tot avond.
De sabbat opnieuw geopenbaard
God heeft tijdens de scheppingsweek
alleen de zevende dag geheiligd. De
Israëlieten waren als slaven van de
Egyptenaren totaal vergeten welke dag ze
moesten heiligen. De Egyptenaren hielden
geen sabbat en verplichtten de Israëlieten
evengoed op de sabbat slavenarbeid te
verrichten, zodat zij op den duur de sabbat
niet meer onderhielden. God echter, die
alles weet en bijhoudt, heeft hen op een
wonderbaarlijke wijze aangewezen welke
dag de sabbatdag was.
Twee maanden na de uittocht uit Egypte
kwamen de Israëlieten aan in de wildernis
van Sin. Dit was voordat zij bij de berg
Sinaï arriveerden en dus voordat zij de
tien geboden hadden ontvangen. “Toen
zeide de HERE tot Mozes: Zie, Ik zal
voor u brood uit de hemel laten regenen;
dan zal het volk uitgaan en verzamelen
zoveel als voor elke dag nodig is, opdat
Ik het op de proef stelle, of het al dan niet
wandelt naar mijn wet. En als zij op de
zesde dag bereiden wat zij hebben binnengebracht,
dan zal dit dubbel zoveel zijn
als wat zij op de andere dagen verzamelen”
(Exodus 16:4-5).
In de verzen 19-26 laat God op wonderbaarlijke
wijze zien welke dag de zevende
dag was voor God door niet alleen op de
sabbat geen manna te geven, maar ook
door het manna van de zesde dag te conserveren
op de zevende dag:
“En Mozes zeide tot hen: Niemand late
ervan over tot de morgen. Maar sommigen
luisterden niet naar Mozes en
lieten ervan over tot de morgen, maar
toen was het bedorven van de wormen
en stonk. En Mozes werd toornig op
hen. Zij nu verzamelden het elke morgen
ieder naar zijn behoefte; maar als de zon
heet werd, smolt het. En op de zesde dag
verzamelden zij tweemaal zoveel brood,
twee gomer voor ieder; en al de vorsten
der vergadering kwamen het Mozes
berichten. Toen zeide hij tot hen: Dit is
wat de HERE gezegd heeft: een rustdag,
een heilige sabbat is het morgen voor de
HERE; bakt wat gij bakken wilt en kookt
wat gij koken wilt; laat al wat overblijft
liggen om het tot de volgende morgen te
bewaren. Zij lieten het dan tot de volgende
morgen liggen, zoals Mozes bevolen
had; toen stonk het niet, en er waren geen
maden in.
Voorts zeide Mozes: Eet dit
vandaag, want heden is het sabbat voor de
HERE, vandaag zult gij het niet vinden op
het veld. Zes dagen zult gij het verzamelen,
maar op de zevende dag is het sabbat;
dan is het er niet” (Exodus 16:19-26).
God heeft hen opnieuw geopenbaard
welke tijdsruimte Hij in de toekomst
geheiligd heeft. Dit voorval van het
manna illustreert dat het voor God
wel degelijk uitmaakt dat de juiste dag
wordt geheiligd.
Een teken tussen God en Zijn Volk
De sabbat werd ook een teken tussen
God en Zijn volk (Ex 31:13, 17).Vaak
werden de Israëlieten gestraft als ze
afweken van God en Zijn sabbatten
schonden. De profeet Ezechiël sprak in
naam van God vanuit Babylon, nadat
hijzelf en velen van het koninkrijk van
Juda in ballingschap waren weggevoerd.
Hij schreef: ”Ook gaf Ik hun
mijn sabbatten als een teken tussen
Mij en hen, opdat zij zouden weten,
dat Ik, de HERE, hen heilig. .. Mijn
sabbatten ontheiligden zij ten zeerste,
…… omdat zij mijn verordeningen
verwierpen, niet naar mijn inzettingen
wandelden en mijn sabbatten ontheiligden,
want hun hart ging uit naar hun
afgoden” (Ezechiël 20:12-13, 22:26).
Later keerden velen van de Joodse ballingen
terug uit Babylon en zij begrepen
uit de boodschappen van Ezechiël
en Jeremia (17:22,27) dat hun land
verwoest werd vanwege het overtreden
van Gods wet, waarbij het schenden
van de sabbat één van hun voornaamste
zonden was.
De Joden onderhielden deze dag daarna
in de eeuwen die volgden tot aan de
tijd van Christus met toevoeging van
vele menselijke bepalingen.
Christus onderhield de sabbat zoals
de Joden
Ook Christus onderhield dezelfde sabbatdag
die de Joden in Zijn tijd hielden.
Het feit dat Christus nooit zondigde,
geeft te kennen dat Christus het vierde
gebod in acht nam! Zou Hij hierin
gezondigd hebben (I Johannes 3:4) dan
kon Hij geen volmaakt offer voor ons
zijn (I Petrus 2:22; Efeziërs 5:2). Met
andere woorden: Christus onderhield
dus de juiste rustdag. Christus heeft
nooit een andere dag dan de sabbat
onderhouden, dus ook niet de zondag!
In de eerste vermelding van de sabbat
in het Nieuwe Testament staat het
volgende: ”En Hij (Jezus Christus) kwam te Nazaret, waar Hij opgevoed was,
en Hij ging volgens Zijn gewoonte op de
sabbatdag naar de synagoge en stond op
om voor te lezen” (Lukas 4:16).
Christus gaf volgens Zijn gewoonte
onderwijs op de sabbat in de synagoge
(Markus 6:2, Lukas 13:10).
Ook genas Jezus vele zieken op de sabbat.
De oversten van de synagoge waren
niet blij met genezingen op de sabbat
en zeiden tegen de schare: “Zes dagen
zijn er, waarop gewerkt moet worden,
komt dan om u te laten genezen en niet
op de sabbatdag” (Lukas 13: 12-14).
Jezus erkende dat het sabbat was, maar
benadrukte dat de sabbatdag een tijd van
bevrijding voorstelt, van losmaken uit
gebondenheid (Lukas 13:15-17).
De sabbatdag die in de tijd van Christus
door Jezus en Zijn apostelen werd
gehouden moest voor wat betreft dag en
tijdstip de juiste zijn geweest. Het begon
op de zesde dag bij zonsondergang en
eindigde op de zevende dag bij zonsondergang.
In Markus 1:21-32 lezen we dat
Jezus in vers 21 op de sabbatdag naar de
synagoge ging en in vers 32 lezen we dat
bij zonsondergang (met andere woorden
na de sabbatdag) de zieken naar Hem
kwamen.
De Joden werden ongeveer 40 jaren na
de kruisiging van Jezus Christus door
de Romeinen in twee etappes uit hun
land gezet, namelijk tijdens de Diaspora
van ca. 70 na Chr. onder Titus, die later
keizer werd, en tijdens die van ca. 133
na Chr. onder keizer Hadrianus. Ze zijn
sindsdien over alle landen verspreid
gaan wonen en hebben onafhankelijk
van elkaar de juiste sabbatdag, die ook
Jezus gehouden heeft, intact bewaard
tot de dag van vandaag.
“Wat is dan het voorrecht van de Jood,
of wat is het nut van de besnijdenis?
Velerlei in elk opzicht. In de eerste
plaats toch dit, dat hun de woorden
Gods zijn toevertrouwd” (Rom 3:1-2).
Aan de Joden zijn niet alleen Gods
woorden toevertrouwd, maar ook het
behoud van de juiste dag en het juiste
tijdstip van de zevende dag!
Toch denken sommigen ten onrechte
dat Jezus kwam om Gods heilige wet
inclusief het sabbatgebod omver te
werpen en af te schaffen als norm voor
het menselijk gedrag. Jezus zei zelf:
“Meent niet, dat Ik gekomen ben om de
wet of de profeten te ontbinden; Ik ben
niet gekomen om te ontbinden, maar om te
vervullen. Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de
hemel en de aarde vergaat, zal er niet een
jota of een tittel vergaan van de wet, eer
alles zal zijn geschied.
Wie dan een van de kleinste dezer geboden
ontbindt en de mensen zo leert, zal
zeer klein heten in het Koninkrijk der
hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal
groot heten in het Koninkrijk der hemelen”
(Mattheüs 5: 17-19).
Hoe komt het dan dat de meeste Christenen
de zondag zijn gaan vieren, terwijl de
Joden nog dezelfde sabbat bleven houden
die Jezus ook hield, van vrijdagavond tot
zaterdagavond?
Is de sabbat nu ineens de zondag geworden?
Wie heeft nu Gods vierde gebod
ontbonden?
De zondagse rustdag zoals we die kennen
begint en eindigt om middernacht, wat op
zichzelf al indruist tegen Gods bepalingen
van avond tot avond.
De Wikipedia encyclopedie op internet
zegt het volgende hierover:
“Ook het Oude Testament van de Bijbel
laat een week bestaande uit zeven dagen
zien.
De wereld werd geschapen in zes
dagen. Op de zevende dag rustte God uit.
In de joodse religie is dat de sabbat. Het
christendom nam deze joodse opvatting
over, maar verschoof de rustdag van zaterdag
naar zondag” (zie http://nl.wikipedia.
org/wiki/week).
De zondag werd volgens de encyclopedie
Wikipedia pas 400 na Christus officieel
ingevoerd: “In het Christendom is de zondag
de wekelijkse rustdag, maar de eerste
Joodse christenen hielden nog de sabbat,
zoals dat nu nog steeds het geval is in het
jodendom, bij de zevendedagsbaptisten en
de zevendedagsadventisten. In het Oude of
Nieuwe Testament staat niet dat de zondag
de rustdag is, maar de meeste kerken
houden op zondag hun eredienst....”
(zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Zondag).
De invoering van de zondag als rustdag
in plaats van de zaterdag is niet geschied
doordat God van middernacht tot middernacht
heeft gerust net als toen de sabbat
werd gemaakt, maar vond plaats onder
de Romeinse keizer Constantijn de Grote
(Constantinus). Door Constantijn werd
in een edict in 321 na Chr. zowel aan zijn
heidense als aan zijn christelijke onderdanen
de zondag aanbevolen als de “eerbiedwaardige
dag voor de verering van
de Zon”. De sabbat werd in 321 na Chr.
gewijzigd door het Romeinse Rijk (zie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sabbat_(christendom))!
Op de website van de Evangelische
Omroep (www.eo.nl) bij het onderwerp
“zondagsdwaling” staat het volgende:
“Officieel werd de zondag als rustdag
ingevoerd door (keizer) Constantijn de
Grote.
Zijn zondagswet legde het Concilie
van Laodicea in het jaar 367 officieel
vast. Voortaan zou de zondag de officiële
rustdag voor christenen zijn”
(zie http://
www.eo.nl/magazines/visie/artikel-detail/
de-zondagsdwaling).
De profeet Daniel heeft geprofeteerd wat
het Romeinse Rijk zou doen: “Hij zal
woorden spreken tegen de Allerhoogste,
en de heiligen des Allerhoogsten te gronde
richten; hij zal er op uit zijn tijden en wet
te veranderen, en zij zullen in zijn macht
gegeven worden voor een tijd en tijden en
een halve tijd” (Daniël 7:25).
Christenen in de Nieuwtestamentische
periode hielden in navolging van Christus
de zaterdag (sabbat) als rustdag want
dat was de rustdag die God geboden had
(Lukas 23:56).
Gods sabbat is voor altoos
God heeft de toekomstige tijdsruimte
vanaf de schepping geheiligd voor zolang
er mensen zijn, immers de sabbat is
gemaakt voor de mens. Ook heeft God de
sabbat als teken gesteld tussen Hem en
Zijn volk Israël van geslacht tot geslacht
voor altoos: “Gij dan, spreek tot de
Israëlieten: maar mijn sabbatten moet gij
onderhouden, want dat is een teken tussen
Mij en u, van geslacht tot geslacht, zodat
gij weet, dat Ik de HERE ben, die u heilig.
… Tussen Mij en de Israëlieten is deze een
teken voor altoos, want in zes dagen heeft
de HERE de hemel en de aarde gemaakt,
en op de zevende dag heeft Hij gerust en
adem geschept” (Ex 31:13, 17).
Het geslacht van de Israëlieten bestaat nog
in deze tijd. Zelfs vlak voor Christus’ terugkomst
worden 144.000 van de fysieke
Israëlieten die in Christus geloven verzegeld.
Dit gebeurt vóórdat de 7 bazuinen
worden geblazen ter bescherming tegen de
dag des Heren ( Openbaring 6:17; 7:1-4).
Israëlieten zijn niet alleen Joden, maar ook
mensen van de 10 verloren stammen van
Israël, waaronder mensen uit de Verenigde
Staten, Verenigd Koninkrijk, Nederland
en andere Noord-Europese naties
(voor meer informatie, vraag ons boekje:“Verenigde Staten en Groot Brittannië in
bijbelse profetie” aan). Dus tot vlak voor
de terugkomst van Jezus Christus bestaat
het geslacht van Israël nog en daarmee
ook hun verplichting om de sabbat heilig
te houden als teken tussen hen en God.
God heeft tijdens de scheppingsweek niet
twee dagen of twee toekomstige tijdsruimten
geheiligd, één voor de Israëlieten
en één voor de christenen. God heeft maar
één dag geheiligd voor alle mensen, zowel
Israëlieten als heidenen. God kent geen
twee soorten christenen: Israëlieten die
zich tot het christendom bekeren en heidenen
die zich tot het christendom bekeren.
Wij christenen zijn allen één in Christus
Jezus (Galaten 3:28). Ook van de volkeren
die vanuit Bijbels standpunt tot de
heidenen worden gerekend en die zich tot
het Christendom bekeren wordt verwacht
dat zij de sabbat van God in ere houden:
“Zo zegt de HERE: Onderhoudt het recht
en doet gerechtigheid, want Mijn heil
staat gereed om te komen en mijn gerechtigheid
om zich te openbaren (met andere
woorden: een tijdstip vlak voor Christus
terugkomst, opmerking GN).
Welzalig de
sterveling die dit doet, en het mensenkind
dat daaraan vasthoudt; die acht geeft op
de sabbat, zodat hij hem niet ontheiligt,
en acht geeft op zijn hand, zodat zij niets
kwaads doet. Laat dan de vreemdeling die
zich bij de HERE aansloot, niet zeggen:
De HERE zal mij zeker afzonderen van
zijn volk; … En de vreemdelingen die
zich bij de HERE aansloten om Hem te
dienen, en om de naam des HEREN lief te
hebben, om Hem tot knechten te zijn, allen
die de sabbat onderhouden, zodat zij
hem niet ontheiligen, en die vasthouden
aan mijn verbond: hen zal Ik brengen naar
mijn heilige berg en Ik zal hun vreugde
bereiden in mijn bedehuis; hun brandoffers
en hun slachtoffers zullen welgevallig
zijn op mijn altaar, want mijn huis zal een
bedehuis heten voor alle volken” (Jesaja
56:1-7).
Mensen hebben niet de macht of het recht
om Gods rustdag, nota bene één van de
tien geboden, te veranderen onder aanvoering
van allerlei onterechte argumenten.
Bepaal voor uzelf of u de onderstaande
argumenten steekhoudend vindt:
a) “Christus is op een zondag opgestaan en daarom is de sabbat in zondag veranderd en aangezien we met Christus zijn opgewekt is ook een nieuwe rustdag van kracht geworden.” Christus keurt het zeker niet goed indien mensen een eeuw later het sabbatsgebod of één der kleinste geboden ontbinden of veranderen.
b) “De apostelen kwamen op de eerste
dag samen om brood te breken. De eerste
dag van de week is dus derhalve een
dag van samenkomsten” (Hand 20:7).
Dit samenkomen heeft niets te maken
met een nieuwe rustdag of eredienst van
het Nieuwe Testament. Brood breken
slaat op het eten van een maaltijd na de
zonsondergang die op een sabbat volgt.
De christenen kwamen in de eerste eeuw
nog samen op de sabbat voor een heilige
samenkomst. Als de zon ondergaat
begint de eerste dag van de week. Dan
is het aannemelijk om na de sabbat als
de zon onder is gegaan (en de eerste dag
van de week is aangebroken) een gezamenlijke
maaltijd met de gelovigen te
nuttigen. Brood breken verwijst hier niet
naar het nieuwtestamentische Pascha dat
éénmaal per jaar wordt herdacht.
c) “Het sabbatsgebod wordt niet herhaald
in het Nieuwe Testament. Daarom
is de sabbat afgeschaft”. Dit is totaal
onjuist, aangezien het sabbatsgebod een
onderdeel is van de tien geboden en deze
hoeven derhalve niet herhaald te worden.
d) “Collectes werden op de eerste dag
van de week tijdens een eredienst opgehaald
(I Korithiërs 16:1-2).” Maar hier
staat: “elke eerste dag der week legge ieder
uwer naar vermogen THUIS iets weg
en hij spare dit op, opdat er niet eerst na
mijn komst inzamelingen moeten gehouden
worden.” Merk op dat iedereen
dit thuis deed. Het werd niet naar een
kerkdienst gebracht maar pas als Paulus
langskwam in één van zijn reizen werd
het ingezameld.
e) “Paulus schafte de sabbat af in Romeinen
14:5-6, Kolossenzen 2:16-17
en Galaten 4:9-10.” Bij al deze teksten
worden dagen genoemd maar van Gods
heilige sabbat is hier geen sprake. Bedenk
bij deze teksten ook dat dezelfde
Paulus meer dan 25 jaren na de dood van
Jezus Christus in Romeinen 7:12 schreef:
“Zo is dan de WET HEILIG, en ook
het gebod (inclusief het sabbatsgebod
opmerking GN) is heilig en RECHTVAARDIG
en GOED.”
Conclusie
Nergens in zowel het Oude als het
Nieuwe Testament wordt notie gemaakt
dat Gods rustdag werd veranderd in de
zondag. Aangezien Jezus Christus niet
zondigde, heeft Hij het vierde gebod,
ofwel de juiste sabbatdag gehouden,
namelijk die van de Joden. De verschuiving
van zaterdag naar zondag vond veel
later plaats dan het op schrift stellen van
het Nieuwe Testament. Niet omdat God
later op de zondag van middernacht tot
middernacht is gaan rusten maar omdat
onder de Romeinse keizers gebruiken
van het Judaïsme, waaronder het houden
van de sabbat, streng verboden werden.
Hierdoor werden blijkbaar vele vroegere
christenen ertoe gebracht afstand te nemen
van de zevende dag en over te gaan
tot het houden van de zondag, die volgens
de Romeinse geschiedenis als de dag
van de zon werd vereerd. God wil dat we
Hem in geest en WAARHEID aanbidden
(Joh 4:24). Gods woord is waarheid. De
zondag is heidens en niet bijbels en berust
derhalve niet op waarheid. Gods sabbat
loopt van avond tot avond. Hij begint op
vrijdag bij zonsondergang en eindigt op
zaterdag bij zonsondergang.
Indien u meer wilt weten over dit onderwerp, vraagt u dan onze gratis brochure aan:
“De Bijbelse Rustdag Zaterdag of Zondag?”
Vragen?
Stuur ook uw vragen naar:
The Good News
Postbus 58
2800 AB Gouda,
Nederland
www.ucg-holland.nl
Email: info@ucg-holland.nl
Nieuwe nederlandstalige boekjes
In februari 2012 zullen twee nieuwe boekjes verschijnen in het Nederlands:
Bestel deze boekjes, zonder kosten, via onze website of vraag deze schriftelijk aan.
© United Church of God Holland: Adres: Postbus 93, 2800 AB Gouda. Tel: 06-15887801 / Fax: 084-8704080. Email: info@ucg-holland.nl Web: www.ucg-holland.nl. Financieel steunen? Via Bankrekening: 53.83.60.747 of Girorekening: 3561825 t.n.v. UCG Holland te Gouda